გურიის მევენახეობა – მეღვინეობა მოქცეულია შავი ზღვის ახლო სანაპირო ზოლში, სადაც ვენახები გაშენებულია 2 – 4 მეტრი სიმაღლეზე ზღვის დონიდან და ვრცელდება 500 მეტრ სიმაღლემდე. ჰავა სუბტროპიკული, ტენიანია, ზოგიერთ ადგილებში ჭარბტენიანიც და ამიტომ ვაზი ხასიათდება ხანგრძლივი სავეგეტაციო პერიოდით (ნოემბრის ბოლომდე). ზღვისპირეთში გავრცელებულია ნეშომპალა კარბონატული, ყომრალი, ყვითელმიწა, წითელმიწა და ეწერი ნიადაგები.
გურიაში (ბახვი-ასკანის, ფარცხმან-საჭამიასის), მიკროზონებში, გურიის აბორიგენული ვაზის ჯიშის ჩხავერისაგან მიიღება განუმეორებელი, საგემოვნო თვისებების ჯიშური დასახელების ცქრიალა ღვინო “ჩხავერი”.

წითელი

აკიდო; ალადასტური; ბახვას ყურძენი; ბერძულა; კამური შავი; კოცხანა; მტევანდიდი; ნაშენება; ორონა; ოფოურა; ოჯალეში; გურიის; რცხილი; საფერავი გურიის; სხილათუბანი; შავჩხავერა; ჩუპეში; ჩხავერი; ცანაფითა; ცივჩხავერა; ჭუმუტა; ხემხუ; ხუშია; ჯანი; ჯანი; ნაკაშიძის; ჯანი; ციხური.

თეთრი

ათინაური; დორდღო; ვაციწვერა; ზენათური; თეთრი მაური; თეთრი ყურძენი; თეთრი ჩხავერი; თქვლაფა; კაკნატელა; კამური თეთრი; კაპისტონი; წიწილიანი; კატური; კეშელავას თეთრი; კლარჯული; მაისა; საკმიელა; საკნატუნა; სამარხი; ქაქუთურა; ჩხინკილოური; ჭაჭიეთის თეთრა; ხუშია თეთრი.

სხვა

კიკაჩაშავი; კუმუშა; მაგანაკური; მანდიკოური; მახათური; მტრედისფეხა; მცვივანი გურული; სამჩხავერა; ჩეპეში; ბადაგი; ცივჩხავერა ვარდისფერი; წითლანი; კორძალა.